دلار کانادا بهعنوان یک ارز کالامحور
یک ارز کالامحور (Commodity Currency)، ارز کشوری است که بخش بزرگی از درآمدهای صادراتی خود را از طریق فروش منابع طبیعی خام به دست میآورد. دلار کانادا نمونه بارز این نوع ارز است.
زمانی که قیمت نفت، بهعنوان مهمترین کالای صادراتی کانادا، در بازارهای جهانی افزایش مییابد، تقاضا برای دلار کانادا هم بیشتر میشود. این افزایش تقاضا به تقویت ارزش لونی در برابر سایر ارزها، بهخصوص دلار آمریکا، منجر میشود.
نقش کانادا بهعنوان صادرکننده بزرگ نفت
کانادا در میان پنج تولیدکننده و صادرکننده برتر نفت در جهان قرار دارد. این کشور دارای سومین ذخایر اثباتشده بزرگ نفت در جهان است که بخش عمده آن در ماسههای نفتی آلبرتا قرار دارد.
نکته کلیدی این است که کانادا بزرگترین تأمینکننده خارجی نفت خام برای ایالات متحده است. این رابطه تجاری عظیم، حجم بسیار بالایی از تقاضا برای دلار کانادا را ایجاد میکند، زیرا خریداران آمریکایی برای پرداخت پول نفت به این ارز نیاز دارند.
تأثیر درآمدهای نفتی بر تراز تجاری کانادا
تراز تجاری یک کشور (Trade Balance) از تفاوت میان ارزش صادرات و واردات آن به دست میآید. وقتی قیمت نفت بالا میرود، درآمد کانادا از صادرات نفت بهشدت افزایش مییابد. این موضوع مستقیماً تراز تجاری کانادا را بهبود بخشیده و میتواند منجر به مازاد تجاری شود.
مازاد تجاری نشاندهنده سلامت اقتصادی و قدرت صادراتی یک کشور است که به نوبه خود باعث جذب سرمایه و تقویت ارز ملی آن کشور، یعنی دلار کانادا، میشود.
